Ταξίδι στη Κύμη
Ταξίδια

Απόδραση στη Κύμη και τα παραδοσιακά γλυκά Οξυλιθου που με «κακόμαθαν»

Πριν δεκαπέντε μέρες περίπου είχαμε αποφασίσει οικογενειακώς να επισκεφτούμε το Ναύπλιο και μάλιστα είχαμε κλείσει και δωμάτια κτλ. Όλα οργανωμένα. Μια μέρα πριν φύγουμε μου λένε «Πάμε Κύμη; Το Ναύπλιο θα ‘χει περισσότερη ζέστη!», έτσι στα ξαφνικά, λέω δεν μπορεί με κοροϊδεύουν, είχαμε κλείσει δωμάτιο δεν είναι και εύκολο να το ακυρώσεις σε τέτοιες περιόδους. Κι όμως το εννοούσαν, φυσικά δεν ήμουν αρνητική σε μία τέτοια πρόταση, αφού το περασμένο χειμώνα την είχα επισκεφτεί ξανά και ομολογώ πως την είχα ερωτευτεί, άσε που μου είχε δημιουργηθεί η επιθυμία για μπακλαβά από το δικό μας Γλυκάκι. Κι έτσι έγινε, κλείσαμε δωμάτιο (αφού βρήκαμε αρχές Αυγούστου και τελευταία στιγμή πάλι καλά) στο «Limanaki» και φύγαμε! 


Αναχώρηση για Κύμη 

Ώρα 10:00 το πρωί και το ταξίδι για το «μπαλκόνι του Αιγαίου» ξεκινάει. Υπήρχαν δύο διαδρομές που μπορούσαμε να ακολουθήσουμε για το ταξίδι μας κι εμείς διαλέξαμε το πιο ξεκούραστο για τον οδηγό, καθώς και το πιο απολαυστικό, Ωρωπό – Ερέτρια με το Ferry Boat κι από εκεί μία ώρα περίπου με το αυτοκίνητο. Όπως σας είπα και στα social media «σαν το ταξίδι με το πλοίο δεν έχει»!

Φτάνοντας στο προορισμό…

Απόδραση στη Κύμη και τα παραδοσιακά γλυκά Οξυλιθου που με «κακόμαθαν»

Πρώτη στάση στο χωριό Πλατάνα και συγκεκριμένα στο αγαπημένο «Γλυκάκι – Παραδοσιακά Γλυκά Οξυλίθου» για το πρωινό μας καφεδάκι κι από εκεί στο δωμάτιο για το check in. Αφού χαιρετηθήκαμε με τον αγαπημένο παραγωγό – ιδιοκτήτης του Γλυκάκι, Γιώργο Τσακοφίτη, καθήσαμε στην ανανεωμένη βεράντα του μαγαζιού για να απολαύσουμε τις παραγγελίες μας. Οι δικοί μου το καθιερωμένο τους καφέ, κι εγώ για την αλλαγή ένα φρεσκοστημμένο χυμό – όχι από το Γλυκάκι, αλλά από το «μανάβικο του Λάκη» ένα μανάβικο διαφορετικό από τα άλλα που ακολουθεί όλες τις τάσεις της υγιεινής διατροφής και παρέχει smoothie bowls με καλούδια από το τόπο κι όχι μόνο! Εδώ που λέτε φίλοι μου αναγνώστες όλοι είναι μία οικογένεια, αλληλοστηρίζονται για το καλό της τοπικής αγοράς και της σωστής ανάδειξή της!

Ήρθε η ώρα που μας κακομαθαίνει ο Γιώργος και το …Γλυκάκι του

Κουμιώτικος μπακλαβάς

Όπως θα είδες στη σελίδα μου στο Facebook ο Γιώργος άρχισε να μας «κακομαθαίνει» με το καλωσορίσατε! Ένα πιάτο με δύο μεγάλα κομμάτια κουμιώτικου μπακλαβά στο τραπέζι μας και ένα δωράκι που με εξέπληξε – μαρμελάδα βατόμουρο – θετικά (θα τη χρησιμοποιήσω σε επόμενη συνταγή μου εδώ) αφού την είχα ζητήσει σε πρόσφατο σχόλιο μου σε σχετική ανάρτηση του. Για όσους δεν γνωρίζετε για τον κουμιώτικο μπακλαβά, σύμφωνα με την παράδοση φτιάχνεται με σφιχτές στρώσεις λεπτού φύλλου και πρέπει να ανοιχτούν (ούτε λίγο – ούτε πολύ) 70 φύλλα και η γέμιση του αποτελείται από αμυγδαλόψυχα.

Το δωμάτιο που μείναμε και η παραλία Κύμης…

Στη συνέχεια, αφού αποχαιρετήσαμε την ομάδα του Γλυκάκι, ετοιμαστήκαμε για το δωμάτιο. Το Limanaki βρίσκεται απέναντι από το τεχνιτό λιμάνι της Κύμης και όπως καταλαβαίνετε το δωμάτιο έβλεπε στο Αιγαίο, και άσε που χρειαζόμασταν μόνο 2 λεπτά περπάτημα για την παραλία, τέλειο; Άριστη εξυπηρέτηση, καθαρό δωμάτιο που διέθετε κλιματιστικό, κουζίνα, μπάνιο και άνετα στρώματα και μαξιλάρια για ξεκούραστο ύπνο και μία περιποιημένη βεράντα για να απολαύσεις το πρωινό σου καφέ. Πλήρως ικανοποιημένη σας λέω και τα άξιζε με το παραπάνω τα λεφτά του! Τώρα το πρόγραμμα έλεγε βουτιές στην οργανωμένη με ξαπλώστρες και watersports παραλία Κύμης. Για τη χρήση της ξαπλώστρας δεν πληρώσαμε κάτι, μόνο τους καφέδες που παραγγείλαμε από τα παιδιά σε προσιτή μάλιστα τιμή.

Η πρόσκληση για λουκουμάδες στο Γλυκάκι και το παγωτό…

Στην βραδινή μας έξοδο επιλέξαμε να πάμε για μία χαλαρή μπύρα στο Swell Cafe και αμέσως μετά στο Γλυκάκι μιας και μας κάλεσε για λουκουμάδες. Έλα μου όμως που όταν ακούσαμε για χειροποίητο παγωτό από κατσικίσιο γάλα αφήσαμε τους λουκουμάδες και πιάσαμε τις μπάλες παγωτού. Πριν από αυτό όμως ο Γιώργος μας φίλεψε γλυκό πετροκέρασο ή αλλιώς το κλασικό τρατάρισμα του μουσαφίρη(επισκέπτη). Φυσικά και το δοκίμασα, εντάξει ήταν πεντανόστιμο δεν περίμενα κάτι λιγότερο. Τώρα όσον αφορά το χειροποίητο παγωτό από κατσικίσιο γάλα, δεν χρειάζεται να πω πολλά, το κατσικίσιο έχει ιδιαίτερη γεύση και θα έλεγα είναι γευστικά καθώς και υγιεινά ανώτερο από το αγελαδινό. Όπως σας είπα και στο facebook σας προ(σ)καλώ να το δοκιμάσετε! 


Τις υπόλοιπες μέρες…

Η όμορφη ρουτίνα των θαλασσινών μπάνιων συνέχισε αλλά με ένα μικρό διάλειμμα στο κέντρο του χωριού της Κύμης. Βόλτες στα γραφικά σπίτια, όπως στο σπίτι που γεννήθηκε και έζησε ο σπουδαίος κυτταρολόγος Γεώργιος Παπανικολάου(Τεστ Παπ). Δυστυχώς δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε το Λαογραφικό Μουσείο όπου ολόκληρη αίθουσα είναι αφιερωμένη σε αυτόν, αλλά την επόμενη φορά θα το επισκεφτώ ΣΙΓΟΥΡΑ! Ένα από τα βράδια που μείναμε στη Κύμη, καθήσαμε για φαγητό στη «Γυαλινόπετρα», μιας και μας την πρότεινε ο φίλος μας Γιώργος. Μη φανταστείτε ότι πήραμε πολλά, δύο σουβλάκια κεμπαπ ο καθένας και μια χωριάτικη. Αλλά παιδιά ειλικρινά το κεμπάπ ήταν το καλύτερο που είχα φάει, καλοψημένο, ζουμερό και άκρως γευστικό.

Κι αν κάτι με κάνει να αγαπώ το σουβλάκι είναι η πατάτα κομμένη στο χέρι! Δίνει άλλη γεύση και ποιότητα στο σουβλάκι ρε παιδί μου. Καλά για την χωριάτικη δεν θα σου πω τίποτα, απλά σαν τα λαχανικά και το τυρί από την επαρχία δεν έχει.

Κατοικία Γεώργιου Παπανικολάου

Τελευταία μέρα…

Μια μέρα που δεν θες να υπάρχει, μια μέρα που προσωπικά την απεχθάνομαι. Οκ, όμως δίνεις υπόσχεση στον εαυτό σου ότι πας ξανά.

Μαζεύουμε που λέτε τα πράγματα για να είμαστε έτοιμοι για το check out, κάνουμε το μπάνιο στη θάλασσα, κάνουμε και ένα γρήγορο ντουζ και φεύγουμε για τον τελευταίο καφέ στη Πλατάνα και στο Γλυκάκι. 

Το Γλυκάκι τελικά με κακόμαθε με το δικό του φιλόξενο τρόπο. Γλυκό καρυδάκι ή αλλιώς το γλυκό των παιδικών αναμνήσεων. 

Όχι εγώ δεν το ‘χα δοκιμάσει ποτέ, αλλά ο αδέκαστος κριτής της παρέας και μεγαλωμένος με αυτό αφού έμεινε πλήρως ικανοποιημένος από την πρώτη γευσιγνωσία, τότε για εμένα είναι επιτυχία. Καλά κι εγώ οφείλω να ομολογήσω πως ξετρελάθηκα τόσο από τη γεύση του, όσο κι από το δέσιμο του σιροπιού με το καρυδάκι.

Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν παραγωγό αλλά το Γλυκάκι της Κύμης και της Εύβοιας μου ‘χει κλέψει τη καρδιά.  Όχι μόνο ως μαγαζί και ως προϊόντα αλλά κυρίως ως άνθρωποι. Ξέρετε τα προϊόντα που παράγει κάποιος «υιοθετούν» τα χαρακτηριστικά του παραγωγού, είναι σαν το μεγάλωμα των παιδιών.

Αν έχεις παιδεία και πάνω απ’όλα αγάπη για τα παιδιά σου και την δείχνεις με το καλύτερο τρόπο τότε υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα τα παιδιά σου να βγουν σαν κι εσένα.

Και κάπου εδώ αγαπητέ μου φίλε Γιώργο, σου οφείλω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για την όμορφη και ζεστή φιλοξενία που λάβαμε οικογενειακώς από εσένα και τους συντοπίτες σου στο μαγικό «μπαλκόνι του Αιγαίου»!

Ακολούθησε το makeyourway.gr στο Google News